Granny's in het grijs

Ik blogde al eerder over een granny-dekentje dat ik aan het maken was. Was - want het is af! Dit dekentje ontstond min of meer spontaan toen bleek dat ik onverwachts een aantal weken met mijn been omhoog moest zitten. Ik had eerder bij de Wibra een paar knotjes wol (oke, acryl) meegenomen zonder echt doel. Ik haakte toen al een tijdje met frisse kleurtjes katoen aan een supergranny, en als tegenhanger van al die vrolijkheid koos ik voor wat grijstinten.

 

Al dat zitten was vrij onverwacht en ook nog wel spannend, iets met wachten op weefseluitslagen en zo. Mijn concentratievermogen kon net een 3-toers granny aan. En in vrolijke kleurtjes had ik al helemaal geen zin, dus mijn moeder zorgde voor een nieuwe lading grijs.

Gelukkig bleken de uitslagen goed.

Tijd voor een beetje kleur dus, hier en daar een kloddertje roze!

 

Nu de grootste zorg voorbij was, werd het vooral een kwestie van geduld.

En ook daarbij bleek dit project een goed steuntje in de rug. Want om een dekentje van een beetje lekker formaat te haken, was een aardig stapeltje vierkantjes nodig.

Elke dag 5, werd mijn doel. En eerlijk, dat hielp!

 

 

Wat ook hielp, waren de twitter-dames.

Elke keer als ik het even zat was, was er wel weer iemand om mee te 'kletsen'. En twitteren is prima te combineren met simpele stokjes in het vierkant haken, heb ik geleerd.

 

 

En nu is het dekentje klaar. Ik had nog een toepasselijk labeltje liggen, van www.nicollie.nl.

Ik ben erg blij dat het af is. Blij, omdat het een leuk en praktisch ding is voor luie pubers op de bank, maar ook blij, omdat het een lastige periode afsluit.

 

Ik ga weer gekleurde werkstukken maken!

 

Fijne dag,

 

Anita

 

 

 

 

Happy holidays!

Ook dit jaar zijn de weken voor kerst weer een wolk van drukte. Sint, jarig meisje, jaarafsluiting werk, de verschillende advent- en kerstvieringen...

Gelukkig vergeten we niet waar het echt om gaat. De quilt die ik jaren terug maakte helpt daarbij! 

Ik wens jullie allemaal fijne kerstdagen!

Christmas is coming... spelen met kaarsvet

Vandaag deed ik iets leuks met een restje kaarsvet. En hoewel dit blog in theorie over quilten gaat deel ik het hier toch graag even!

Dit is het resultaat:

En zo maakte ik ze:

Ik had wat blauwe kaarsrestjes (van mijn favoriete winkel Flying Tiger). Ik smolt deze in een kommetje au-bain-marie. Dit vraagt om wat geduld.... want het duurt best lang voordat kaarsen smelten, weet ik inmiddels.

Haak eens een letterspel

Wat valt er toch veel leuks te haken! Ik schreef al eerder een blogje over de dobbelsteen die mijn moeder haakte: als je hier klikt vind je de omschrijving. Veel dobbelstenen hebben cijfers, maar er kunnen natuurlijk ook letters op staan. 

Kennen jullie het spelletje Boggle nog?

Dobbelstenen met letters, waar je woordjes van moet puzzelen. Wel een beetje snel, want de zandloper loopt... spannend....

We hebben het dan over het tijdperk-voor-Wordfeud natuurlijk.

Patchwork for dummies

Vorige keer schreef ik over de kleine (heel kleine!) hexies die ik maakte. Na de hexies had ik de smaak van deze quilt-in-wording weer te pakken. De kern van deze quilt bestaat uit 21 kleine blokjes van 10x10 cm. Klein genoeg om zittend op de bank mee verder te gaan. Want de komende weken is dat nog eventjes mijn stek: de bank.

Nu kun je dit soort blokken natuurlijk met de machine maken, maar dat gefriemel met de hand heeft z'n charme. Ik begon ooit op deze manier met het maken van een quilt, en het doet me ook altijd denken aan de dames die het vroeger altijd zo deden. Dat wordt natuurlijk versterkt door de reproductiestofjes waarmee ik deze blokjes naai.

Dus al dat haakwerk waar ik over blogde ligt even aan de kant, ik heb me gestort op de miniblokjes!

En wat is er leuker dan even stap voor stap meekijken?

Het begint bij het begin: het blok-ontwerp. Ik heb verschillende boeken vól blokken, en het www biedt ook veel leuks. Met al die inspiratie, een vel ruitjespapier uit het wiskundeschrift van de pubers en de stiften van mijn dochtertje tekende ik dit blok.

Van een stukje paternoplaat knipte ik twee malletjes, een vierkantje van 2x2 cm en een driehoekje dat daar bij past. Uitzoeken van de stofjes... geeft dit het resultalat dat ik wil? Dan overnemen van de malletjes op de stof (ik gebruik uitwasbare stift) en knippen.

Even puzzelen: ja, dit is het blok wat ik wil maken!

  

Als alles is geknipt speld ik eerst de bij elkaar horende driehoekjes. Vervolgens naai ik deze met kleine steekjes aan elkaar et voila: een vierkantje! Idealiter strijk je dit even open, maar dat is een beetje lastig op de bank. Openvouwen en platstrijken met de duimnagel is een goed alternatief!

back to basics: patchwork in het klein

Ik ben opgegroeid met een moeder die mijn kleding naaide. Als ik wat nieuws nodig had doken we samen in de bladen (Marion en Knip!), kochten stofjes op de markt en binnen een paar dagen hing er wat nieuws in mijn kast. Pas later besefde ik dat dat heel bijzonder was, en mijn moeder een heel goede naaister is. Ik heb nog steeds een paar bloesjes in de kast hangen van jaren geleden die er nog goed uitzien én genaaid zijn door haar.

Kortom, stofjes zijn een essentieel onderdeel van mijn jeugd. Zou ik er daarom zelf zo graag mee rommelen? Kleding maken doe ik niet, maar patchwork-gefreubel vind ik heerlijk!

Dus, nu ik weer af en toe van de bank af kan (tussenstand: half uurtje op de been lukt) heb ik een oud werkstuk uit de kast gehaald, hier schreef ik er al over.

Voor het middenvlak van deze quilt in wording wil ik kleine blokjes maken.

En daarvoor heb ik deze week kleine hexagonbloemetjes gemaakt, écht klein, met zijdes van 0,5 inch (1,3 cm ongeveer).

Er zijn verschillende manieren om te werken met hexagonnen. Ik heb een aantal technieken uitgeprobeerd, maar vind het het lekkerst werken om de sjabloontjes van gewoon printpapier te maken.

Voordeel daarvan: online zijn allerlei sjablonen gratis te downloaden en te printen. Je moet ze dan wel zelf uitknippen.... Kant en klare sjablonen zijn vaak van dikker papier. Ook heb ik op een beurs een keer een serie plastic malletjes gekocht, maar dat vond ik na een tijdje gebruik ook niet zo lekker werken.

Papieren hexagonnetjes dus, vers uit de printer, ik vond deze hier (klik). Op het vel papier mijn vingerhoedje, om je een indruk te geven van de maat van de hexagonnetjes.

Na het uitknippen van de papieren zeshoekjes moet je de stof om de mal (het papier) vastzetten. Dit kun je op verschillende manieren doen. Snel werkt het met stoflijm, waarmee je de stof op de hoekjes vastlijmt. Ik ben daar niet zo handig mee, heb vaak heel snel heel veel lijm aan mijn vingers, tafel, spelden en overal waar het niet hoort.

Voor deze kleine hexagonnetjes koos ik voor de ouderwetse, arbeidsintensieve manier van omnaaien. 

Haken: bloemetjes, blaadjes en patroontje

Weet je nog, die leuke quiltblokken die ik een tijdje terug naaide, en die klaar liggen om aan elkaar gestikt te worden? Die moeten nog even wachten. Ik ging voor de tweede keer onder het mes en laat ik het zo zeggen: het bedienen van een naaimachinepedaal valt even buiten mijn mogelijkheden. Maar gelukkig kan er wel gehaakt worden!

Ik werk aan de grijs-witte grannyplaid die steeds een stukje groter (en leuker!) wordt. Maar vandaag had ik zin om iets anders te proberen. In het nieuwe haakboekje dat ik eerder kreeg stonden een paar patroontjes die ik uit heb geprobeerd.

Van deze bloemetjes word je vrolijk!

Bij bloemetjes horen blaadjes en ook die haakte ik erbij. Het patroontje:

Zomaar naar de Woonbeurs!

Ieder jaar begint oktober met de Woonbeurs in Amsterdam. En elk jaar wilde ik daar graag naar toe. Maar steeds kwam er iets tussen. Tot twee keer toe had ik zelfs kaartjes in huis.Dus: 2013 zou het jaar van de Woonbeurs-waar-ik-wel-heenging worden. Maar ja, toen kwam dat gedoe met die vlek op mijn been en de beurs verdween uit mijn hoofd. Wel lagen er twee kaartjes in mijn digitale postbus te wachten. Nu ben ik geen notoire beursbezoeker, maar ik weet wel: een beurs bezoeken betekent Veel Lopen. En ik heb Veel Hechtingen in mijn been.

En toen... gingen we gewoon.

Even weg uit huis, even afleiding voor de dag van morgen (vandaag!), even niet aan ziekenhuizen denken. We hebben alle stands gezien, én bij alle koffiestands gezeten. Die vrouw met haar been op de schoot van die man naast haar? Dat was ik! (en hij vond het goed :). )

En het was leuk! Mooi! Interessant! Inspirerend!

Tussen alle professionals met enorm interessante fototoestellen heb ik wat iphone-kiekjes gemaakt. Kijk je even mee?

Mijn favoriet: het Ariadne@home-huis. Zoveel oog voor detail, zoveel mooie kleurtjes, niet zoetsappig, toch heel zacht.

Leesvoer: haken

Ik houd al mijn hele leven van lezen. Van de Dolle Tweeling tot Donna Tart, ik heb het allemaal verslonden. Nog steeds op ouderwets papier, hoewel ik afgelopen zomer voor het eerst boeken van mijn iPad heb gelezen. Handig als er naast je iemand ligt te slapen!

 

Deze week kreeg ik een fijn kadootje, waarin mijn liefde voor het boek én mijn handwerklol samen kwam. Ik deel ze graag even met je!

 

 

Het eerste boek biedt heel veel nieuwe ideeen om mee aan de gang te gaan. Naast een heldere uitleg van alle technieken staan er veel patronen, steken en blokken (maar ook zeshoeken, cirkels, bloemen en sterren) uitgelegd. Leuk om zelf mee te experimenteren.

 

 

Het tweede boek voelde als een oude bekende.

Drie tinten grijs met een kloddertje roze

Ik was vol frisse zin begonnen aan een nieuw quiltproject, maar dat bleek toch een beetje onhandig met een been omhoog (hier kun je klikken om te lezen hoe dat zit). Vandaar dat ik een nieuw haakproject gestart ben.

Eisen: heel simpel, maar wel anders dan de supergrannydeken van katoen.

Ik koos voor acryl in grijstinten, met, om er een beetje pit in te houden, af en toe een snufje roze. Het patroon werd weer heel simpel, een granny van drie randen, met groepjes van vier stokjes. En dat haakt lekker weg!

Nader kennismaken met... De gelukkige naaister

Er zijn heel veel blogs te lezen, en veel van die blogs gaan over handwerk-achtige onderwerpen. Haken, naaien, quilten... er wordt veel over geschreven. Een paar blogsters springen er voor mij uit, en één daarvan is de vrouw achter de gelukkige naaister, Marie.

De echte liefhebsters kennen haar vast al wel, en anders wordt dat hoog tijd! Deze week is het helemaal een goed moment om haar blog te bezoeken en te gaan volgen, want ze verloot een prachtige stola onder haar blogvolgers.

 

Maar voordat jullie allemaal wegklikken om mee te loten, kun je Marie hier wat beter leren kennen. Ik had namelijk de eer om haar te mogen interviewen.

Nieuw quiltproject

Onlangs was ik in de gelegenheid om zomaar een Hele Dag alleen rond te struinen in Amsterdam. Ik bezocht allerlei fijne straatjes, markten, en winkels: hele kleine (zoals dit vintage winkeltje, leuk!) en hele grote (De Bijenkorf met alle nieuwe collecties!). Tussendoor bewonderde ik nog wat kunst in het Stedelijk en toen... kon ik er niet meer omheen. Tijd voor wat quilt-inspiratie!

Gelukkig kan dat ook in Amsterdam, op de Nieuwezijds Voorburgwal. Daar zit onder andere Bird Blocks, dat ook online te bezoeken is: klik. Ik snuffelde tussen alle pakketjes en voelde *ploink* mijn quilt-zin weer stromen!

 

Ik ging naar huis met een fijn pakketje. Thuis koos ik voor een eenvoudig patroon. Gewoon, lekker simpel snijden&naaien. Dat leverde een stapel fijne heldere blokken op, met voor de afwisseling ook wat strokenblokken.

Hoe gaat het eigenlijk?

Het waren de roerigste maanden uit mijn leven.
Normaal schrijf ik over naaien, haken, quilten. Maar omdat deze maanden zo’n invloed hebben op alles, dus ook op dat stukje, schrijf ik vandaag een blogje over mij. Over ons.

 

De zomer van 2013 zou ik vrij zijn. Mijn werkgever biedt een sabbaticalmogelijkheid, en dit jaar was het voor mij mogelijk. Ik wilde niet op wereldreis of trektocht, ik wilde buiten de waan om van alle dag op zoek naar een dieper laagje creativiteit. Zou die er zijn? Wat kan ik eigenlijk? Wat kan ik nog leren? Avonden en avonden ben ik zoet geweest met zoeken naar opleidingen, cursussen, mogelijkheden. De voorpret was leuk!
 

Daarnaast wilde ik graag wat meer tijd met de kinderen doorbrengen, in de vorm van wat reisjes. Met de jongens naar Londen, met het meisje een paar daagjes een hotelletje, misschien Parijs, Barcelona, Berlijn… de sky was de limit.
En dan, als klap op de vuurpijl, zouden we een maand met het gezin op pad. Zwerven met de caravan achter de auto, naar waar de zon scheen. Heerlijk.

 

 

In de tweede week van mijn verlof ging M naar de dokter. Klein kwaaltje, dachten we. Het bleek een vorm van kanker. Hij werd direct doorverwezen naar het NKI in Amsterdam. Een serie nare onderzoeken en controles volgden. Het eerst geschetste doemscenario werd positief bijgesteld. Een operatie gepland, en uitgevoerd.

Het viel mee, oh, wat viel het mee. Lokale tumor en omliggende klieren verwijderd, geen uitzaaiingen. Als je een tijdje rondloopt in het NKI ben je blij met deze uitslagen. Maar wat een impact heeft dat op je leven! De angsten, de spanning, de onzekerheid.  

 Natuurlijk zette ik al mijn plannen stop. Maakt niet uit, niet meer belangrijk. Bovendien kon ik geen steek naaien en geen ontwerp tekenen. Het enige wat lukte, was rennen. Dus dat ging ik doen. Om de dag, steeds langer en harder. Het hield me gezond en sterk genoeg om iedereen te steunen. En ik genoot!

 

Aan het einde van mijn verlof, twee weken voordat de scholen weer zouden beginnen konden we zelfs nog op vakantie. Geen gezwerf en niet teveel zon, maar een huisje aan een Deens strand. Dat M meeging met een wondontsteking (een kiwi onder zijn huid, zo leek het) en we wellicht terug zouden moeten voor een nieuwe operatie was een domper, maar gaan zouden we!

En dat ging goed! De eerste week was ingewikkeld – sloegen de antibiotica aan? – maar de tweede week was fijn. Ontspannen.

 

En toen waren we weer thuis. M ging halve dagen werken. Ik ging ook weer werken. Eén dag. Want toen ging ik langs bij de dermatoloog. Vlekje op mijn been. Diezelfde dag moest het weggehaald. Met de boodschap dat het vermoedelijk huidkanker was. Gelukkig troffen we een meedenkende, meelevende arts.
Door alle systemen heen heeft hij ervoor gezorgd dat we maar een week op de uitslag hoefden te wachten. Maar een week….

Dit gevoel kenden we. Wachten op weefseluitslagen. Hier kon ik mee omgaan! Lekker rennen! O ja, er zit een snee met 9 hechtingen in mijn kuit. Met verband. En een steunkous. En dat been moet omhoog.

Het was geen fijne week, dat mag duidelijk zijn. Maar donderdag kregen we het goede nieuws. Wel carcinoom, maar alles verwijderd. Echt.

Wel moet er nog een laag huid worden verwijderd over twee weken, maar dan is het klaar. Dus, over zes weken ben ik weer fit. En gaan we dit alles achter ons laten. De meest spannende zomer ooit.

Het hele simpele haken was een fijne afleiding. Bezig blijven, niet piekeren. En voortaan blog ik weer over de gewone dingen. Want dat willen we heel graag. Dat ons leven weer gewoon wordt!

Fijne dag!

Anita

Dobbelstenen haken

Het is steeds beter handwerk-weer, fijn hè :). Mijn moeder haakte iets leuks dat ik graag hier laat zien: dobbelstenen!

Haal in een hobbywinkel vierkanten van schuimrubber in de maat die je leuk vindt voor jouw dobbelsteen. 

 

Haak van haakkatoen (tunisch, voor een mooi strak effect) 6 vierkantjes. Uiteraard moeten deze vierkanten precies passen op het schuimrubber. Kies liever voor een steekje minder dan meer, daar wordt de dobbelsteen straks mooi strak van.  

 

Borduur met eenvoudige kruisjes de dobbelsteen-getallen op het haakwerk.

Als je de zes vierkanten hebt gehaakt en voorzien van de juiste kruisjes is het tijd voor de assemblage! Pak eventueel een echte dobbelsteen erbij als voorbeeld. 

Naai de zijden vast met een overhands steekje. 

Zijn ze niet leuk? Je kunt er een rinkelbelletje in stoppen voor een extra accentje.

Ze zijn leuk als knuffel, aan een mobile, als kussen... afhankelijk van de maat die je kiest.

Hier gaan ze naar een jongetje dat gék is op spelletjes.

Fijne dag!

Anita 

Haken met Arne en Carlos

Het zal geen enkele handwerkster zijn ontgaan: er is een nieuw boek uit van Arne&Carlos: breien de bloemetjes buiten (hier bijvoorbeeld, bij Bol.).
Ik had hem als eens bij een vriendin doorgekeken, en was blij verrast toen het boek ook in onze bieb lag.

met een soja-cappacino eerst even testlezen bij de bieb

Ik heb het boek meegenomen op vakantie, met een serie haakkatoentjes en bijpassende naald. Er staan verschillende leuke projecten in, maar mijn oog viel direct op de petunia-deken. Op de voorkant van het boek zie je er een stukje van, rechts onderaan. Mooi resultaat, intrigerend patroon en ruimte voor alle kleuren van de regenboog; een ideaal vakantie-klusje.

Het idee is simpel: haak een bloemetje in 3 kleuren, haak nog een bloemetje, waarbij de laatste toer van picootjes vastgehaakt wordt aan de eerste bloem.

Ik vond de beschrijving erg duidelijk, ook als niet-al-te-geroutineerde haakster kon ik er goed mee uit de voeten. En het was net zo leuk om te doen als ik dacht dat het zou zijn.

Ik haakte de bloemetjes in drie etappes: binnenring, tweede rand en slotrand van picootjes.

Maar om er nu een hele plaid van te maken... dan heb ik eerst óf een fulltime vakantie van een half jaartje óf dagen van 28 uur nodig. Hoewel ik het resultaat nog steeds mooi vind, en veel lol had aan het haken, houd ik het bij een kussenhoesjesformaat. Er zijn nog zoveel andere dingen te naaien, haken, quilten...

Dit is het kleedje-so-far. Ik ga er binnenkort een rechthoek van haken en een kussen van naaien. Het leuke is dan dat het meeste werk in ons deense vakantiehuisje is verzet, en het daarmee een blijvend souvenir aan die vakantie is. Ik denk dat je de zee er in kunt ruiken als je goed snuft!

Fijne dag!

Anita

Driehoekjes quilt in baby-stapjes

Ik begon deze zomer aan een quilt volgens een patroon van het Quiltersgilde, één van de jubileumquilts met de swingende titel Chachacha. Vol energie naaide ik een stapel driehoeken:

En toen belandde deze stapel in de kast. 

Mijn hoofd stond er even niet naar, en dit patroon vraagt om hersens-erbij. Maar goed, het helemaal loslaten lukte me ook niet, daarvoor was ik te enthousiast begonnen aan dit project.

Dus toen we terug waren van vakantie en er weer wat ruimte in mijn hoofd was heb ik alles uit de kast gehaald (letterlijk in dit geval :) ) en ben ik gewoon maar aan de slag gegaan. Om een beetje grip op de quilt te krijgen ben ik rijen in elkaar gaan naaien. En dankzij de paperpiece-techniek gaat dat heel nauwkeurig, ik houd ervan!

heel netjes op de lijntjes stikken, dan komt het vanzelf goed!

Mijn plan is nog steeds om een kleurverloop aan te brengen. In de eerste rijen werd dat nog niet helemaal duidelijk:

Maar toen ik 5 rijen had gestikt kreeg ik er weer een beetje vertrouwen in, zie de foto hieronder.

Alleen....

Nu weet ik even niet meer hoe verder. Ik heb nog een stapeltje genaaide driehoeken liggen in donkerdere kleuren. Ik mis nog wat blauwtinten, en een goede overgang van de stroken die klaar zijn naar blauw.

Kortom, er moet nog wat gepuzzeld worden. En genaaid natuurlijk.

Gelukkig komt er steeds meer ruimte in mijn hoofd, en vermoed ik dat ik binnenkort, zomaar op een onverwachte dag, mijn lapjeskast opentrek en deze quilt tot een goed einde (of in elk geval weer een stapje verder) breng.

Is het herkenbaar? Quilts-in-wording in verschillende stadia in de kast?

Fijne dag!

Anita

Review: ergonomisch haken

Hoewel dit blog oorspronkelijk alleen over naai- en quiltwerk ging, is er steeds meer haakwerk ingeslopen. Net als in mijn echte leven, tenslotte is dit blog daar deels een verslag van.

 

Al dat haken leverde me wel verkrampte vingers op. Toen ik zelfs een keer 's nachts wakker werd van de pijn in mijn handen vond ik het tijd voor actie. Eerst een tijdje rust, en toen op jacht naar een ergonomische haaknaald.

 

Nu zijn we in Delft sinds 2 jaar een heuse haakwinkel rijk, waar je overigens ook online terecht kunt: klikkerdeklik. En met het fijne advies dat ik daar kreeg schafte ik onderstaande ergonomische haaknaald van Addi aan.

 

 

Mijn eerste indruk was positief, is het geen plaatje? Mijn kinderen riepen, toen ik er mee thuis kwam, dat hij lijkt op de pennen waar ze op de basisschool mee schrijven. Dat moet dan toch wel ergonomisch verantwoord zijn!

 

Ik ging er mee aan de slag. En het valt direct op, deze haaknaald móet je wel ontspannen vasthouden. Ik heb geprobeerd mijn nieuwe-ontspannen-haakgreep op een plaatje te vangen, om te laten zien wat ik bedoel.

 

 

 

Is het alleen maar geweldig?

Nou, ik moest wel erg wennen aan het relatief korte stukje naald waar je steken op staan. Ik haak veel dubbele stokjes, en daarbij gebruik ik heel het haakgedeelte. Op de rechterfoto hierboven zie je wat ik bedoel. 

Maar nu ik dat een weekje heb gedaan (en dan heb ik natuurlijk niet de hele week gehaakt!) voelt dat al heel normaal. Ik waardeer nog steeds heel erg de manier waarop de naald in mijn hand ligt, en de manier waarop je de naald vast moet houden. Het materiaal blijft comfortabel, ook na wat langer haken.

 

Is er ook een nadeel aan deze haaknaald?

Eigenlijk kan ik er maar één bedenken: de prijs. Rond de 8 euro vind ik veel geld voor een haaknaald, maar uiteindelijk kan ik alleen maar concluderen dat het het waard is.

 

Heb jij een andere ervaring met deze naald, of een andere haaknaald? Ik ben benieuwd!

 

 

Fijne dag!

Anita

 

 

 

 

tutorial: supersnel kussen

Zelfs na de heerlijk lange zomer van dit jaar is het onvermijdbaar: de herfst komt er aan! Tijd om het binnen gezellig te maken.

En dat doe je supersnel met een paar leuke kussentjes erbij op de bank.

Ik maakte er eerder deze week één voor mijn dochter.

Crochet: super granny!

Aan het begin van deze zomer bleek dat ik me kon voorbereiden op veel tijd in wachtkamers van ziekenhuizen. Niet mijn favoriete plek, van wie wel, dus ik zocht een manier om dat iets aangenamer te maken. Een simpel, makkelijk mee te nemen handwerkklusje wat ook nog iets leuks oplevert. Dat werd iets te haken: een granny-zonder-einde, één groot vierkant.

Frisse kleurtjes gekozen, een opzetje gemaakt, en hup, ik ging niet meer op pad zonder knotjes&naald.

En nu is het tijd voor een update!

Helemaal af: de schilderijtjes-quilt

Het maken van een quilt kent verschillende fasen.

Nadenken, patroon tekenen, stofjes verzamelen, snijden, naaien (en uithalen en naaien en uithalen en naaien en....), sandwichen, quilten, omboorden (of eerst het band maken daarvoor, zie vorig blogje).

Het meest spannende vind ik de laatste fase: het wassen en drogen.

Soms is de doorlooptijd van al deze fasen meer dan een jaar, soms een week - maar dan is het een Heel Klein Quiltje (of heb je Heel Veel tijd ;) ).

Aan de schilderijtjes-quilt begon ik met het idee nu eens een snel-klaar-exemplaar te maken. Natuurlijk viel dat tegen!

De quilt zelf? Die viel helemaal niet tegen!

Ik liet al eens wat plaatjes zien in eerdere blogposts, hier nog een overzichtje van de laatste fase, het machinaal quilten en omboorden. Aan de scherpe schaduw op de foto links midden zie je hoe warm het was deze zomer...

Voor de achterkant koos ik een katoentje met paddestoeltjesprint, en het boordje is van helder rood katoen.

How to make your own bias tape

Ik kocht wel eens kant en klaar biasband, maar met een quilt-bijna-af leek het me een goed moment om eens uit te testen of je dat zelf kunt maken.

En het goede nieuws: ja, dat kan - met een biasband-maker.

Na een rondje online shoppen vond ik hier (klik) een setje van 4 maten, van smal naar breed. Ik heb de breedste gebruikt voor mijn band, ik ga de quilt ermee omboorden.

Nog meer vogeltjes!

Zoals ik in vorige post schreef heb ik gefreubeld met vogeltjes.

Vol van de plannen daarvoor liep ik een tijdje terug door de Ikea. En daar lag tussen de rollen stof een rol vol vogeltjes. Ik nam een metertje mee en ging aan de slag!

De stof is op zich al leuk, maar om het nog wat sprekender te maken heb ik hem eerst hier en daar doorgequilt en voorzien van wat borduursels en kraaltjes. Leuk om te doen, leuk resultaat.

Eerst een sandwich...

Birds everywhere

Na de uiltjes en de snorren hangt er een nieuwe trend in de lucht: vogeltjes! Het leuke blad Molly Makes heeft zelfs een heel birds-boekje uitgegeven waarin allemaal patroontjes staan, van... juist.

Aan de verschijning van dit boekje is een ontwerpwedstrijd van een vogeltje gekoppeld, door www.freubelweb.nl. Het leek me leuk om naast alle gehaakte inzendingen ook een genaaid vogeltje te zien. Aan de slag dus!

 

 

 

 

Zoek een stofje uit waarvan je jouw vogeltje wilt maken. Mijn exemplaar moest passen bij een ander project (daarover later meer), dus ik koos voor een restje roze-rood katoen.

Verder heb je wat restjes borduurzijde, kraaltjes en een lintje nodig, wat vulmateriaal (niet in huis? Geen nood, een oude schone panty voldoet ook!) en eventueel een rinkelbelletje.

Ik heb mijn naaimachine gebruikt, maar het kan ook met de hand.

 

Teken een vogelvorm die je leuk vindt op papier. Dit is je patroondeel (en als je dit lastig vindt: het www staat vol plaatjes en vormpjes. Surf&kies!).

 

Trek het patroontje over op de stof.

 

Vervolgens versier je de vogelvorm naar wens. Ik heb een snaveltje ingevuld met gele stiksteekjes, blauwe lijntjes voor de vleugeltjes geborduurd en hier en daar wat kraaltjes opgenaaid.

 

Als het vogeltje er naar wens uitziet knip je hem uit, één centimeter om de getekende vorm; dit is straks je naadtoeslag.

 

 

Nu verhuizen we naar de naaitafel (en wordt de achtergrond van de foto's groen). Knip een tweede vogeltje uit. Ik heb dezelfde stof gebruikt, maar misschien vind jij een contrasterend stofje wel leuker, vooral doen!

Knip een stukje lint af en leg dit tussen de twee vogeltjes in. Het lintje moet met de dichtgevouwen kant naar beneden, dus tussen de twee vogeltjes in liggen.

Speld de twee vogeltjes op elkaar en naai vast. Hierbij laat je een stukje buik vrij, waardoor je later de vogel om kunt keren.

 

Knip bij de snavel en de staartronding de stof voorzichtig in tot de naad.

Keer de goede kant van de vogeltjes naar buiten door het opengelaten buikgat.

 

 

 

Ik wilde graag een vogeltje dat geluid maakt, dus heb ik een belletje in het kopje tussen het vulsel gedaan. Naai vervolgens de buik met een klein steekje dicht.

 

En kijk eens hoe mooi hij hangt... je eigen genaaide vogeltje!
Je kunt er natuurlijk van alles mee doen. Een hele serie wordt een mobiel of een slinger, één vogeltje is een hangertje aan een sleutelbos.

 

Let wel heel goed op: als er kindervingertjes mee gaan spelen moeten alle kraaltjes muurvast zitten!

 

Mijn vogeltje was onderdeel van een groter project. In een volgend blogje daarover meer, hier alvast een eerste plaatje:

 

 

Leuk vogeltje, lief meisje, lekkere tas.

 

Fijne avond!

 

 

Kleine moeite, groots effect: simpel haken

Soms gaat alles anders dan je denkt dat het zal gaan. Een eenvoudig kwaaltje blijkt ineens iets naars, met uren van hangen in ziekenhuiswachtkamers tot gevolg. En om nu mijn driehoekjes (de jubileumquilt, weet u nog) in die wachtkamer te gaan naaien... toch een tikje onhandig.

Daarom ben ik weer aan het haken geslagen!

 

Belangrijke eis: de kleurtjes moesten vrolijk zijn. Ik wil een simpel steekje, dus de lol moet van de bolletjes komen. En dat is gelukt, van deze verzameling word ik elke keer weer blij:

 

 

 

Ik koos voor het meest eenvoudige patroontje dat ik kon bedenken:

1:  toer van 5 lossen, sluiten met halve vaste

2:  2 lossen (= eerste stokje), drie stokjes, twee lossen.

Dit herhalen tot 4 setjes van stokjes en 4 gaatjes.

3 en verder: op ieder gaatje drie stokjes haken, afgewisseld met 2 lossen.

Op de hoeken 3 stokjes, 3 lossen (ipv 2, voor een mooie scherpe hoek), 3 stokjes.

Haak elke toer in een andere kleur.

 

Ik vind het leuk om net geen patroon in de kleurenvolgorde aan te brengen, maar misschien zie jij dat wel heel anders. Bij mij ziet het er nu zo uit:

 

 

 

Doel is een dekentje, zoveel uurtjes wachten zie ik nog wel voor me.

Het is niet alleen een fijn tijdverdrijf, maar ook een leuk onderwerp om een praatje over aan te knopen. Want reken maar dat al die wachtkamers vol nerveuze mensen zitten...

 

Vandaag echter heb ik er lekker mee gezeten in de tuin. Want zo'n simpel steekje, dat kan zelfs met de buurvrouw op de koffie!

 

 

 

Fijne dag!

Anita

 

 

En dat nare kwaaltje?

Met behulp van de zeer kundige artsen hopen we (met gevouwen handen) ergens in augustus ons leven weer in normaal vaarwater te kunnen sturen.

 

 

 

Ken je Bloglovin' al? Een makkelijke manier om je favoriete blogs te volgen. Klik op de knop aan de linkerzijde, en het wijst zich vanzelf! 

Rainbow patchwork

De zomer van 2013 is nog niet een hele warme & droge. Veel tijd dus om binnen lekker aan de slag te gaan...

Zoals ik eerder schreef ben ik begonnnen met de jubileumquilt van het Quiltersgilde, de cha-cha-cha. Ik gebruik daarbij uiteenlopende kleurtjes stof, met het idee er een kleurverloop in te brengen.

 

Vandaag had ik een respectabel stapeltje klaar, tijd voor een overzicht.

 

 

 

 Niet elke driehoek was in één keer goed, mijn ruimtelijk inzicht is mijn hele leven al niet je-van-het. Dan ziet zo'n blokje er bijvoorbeeld zo uit:

 

Mijn uithalertje was veel in gebruik!

 

 

 

Maar uiteindelijk had ik voldoende blokken klaar om te gaan puzzelen. En het resultaat zie er nu zo uit:

 

 

Dat gaat de goede kant op!

Ik heb nu een goede indruk welke kleurtjes nog nodig zijn (veel geel, roze en lichter blauw en groen). Ik blijf het patroon intrigerend vinden.

 

Nog een keer van dichter bij:

 

 

Deze plaatjes motiveren genoeg om verder te gaan.

Dit zou wel eens een heel mooie quilt kunnen worden....

 

Fijne dag!

Anita