Ik ben opgegroeid met een moeder die mijn kleding naaide. Als ik wat nieuws nodig had doken we samen in de bladen (Marion en Knip!), kochten stofjes op de markt en binnen een paar dagen hing er wat nieuws in mijn kast. Pas later besefde ik dat dat heel bijzonder was, en mijn moeder een heel goede naaister is. Ik heb nog steeds een paar bloesjes in de kast hangen van jaren geleden die er nog goed uitzien én genaaid zijn door haar.
Kortom, stofjes zijn een essentieel onderdeel van mijn jeugd. Zou ik er daarom zelf zo graag mee rommelen? Kleding maken doe ik niet, maar patchwork-gefreubel vind ik heerlijk!
Dus, nu ik weer af en toe van de bank af kan (tussenstand: half uurtje op de been lukt) heb ik een oud werkstuk uit de kast gehaald, hier schreef ik er al over.
Voor het middenvlak van deze quilt in wording wil ik kleine blokjes maken.
En daarvoor heb ik deze week kleine hexagonbloemetjes gemaakt, écht klein, met zijdes van 0,5 inch (1,3 cm ongeveer).
Er zijn verschillende manieren om te werken met hexagonnen. Ik heb een aantal technieken uitgeprobeerd, maar vind het het lekkerst werken om de sjabloontjes van gewoon printpapier te maken.
Voordeel daarvan: online zijn allerlei sjablonen gratis te downloaden en te printen. Je moet ze dan wel zelf uitknippen.... Kant en klare sjablonen zijn vaak van dikker papier. Ook heb ik op een beurs een keer een serie plastic malletjes gekocht, maar dat vond ik na een tijdje gebruik ook niet zo lekker werken.
Papieren hexagonnetjes dus, vers uit de printer, ik vond deze hier (klik). Op het vel papier mijn vingerhoedje, om je een indruk te geven van de maat van de hexagonnetjes.
Na het uitknippen van de papieren zeshoekjes moet je de stof om de mal (het papier) vastzetten. Dit kun je op verschillende manieren doen. Snel werkt het met stoflijm, waarmee je de stof op de hoekjes vastlijmt. Ik ben daar niet zo handig mee, heb vaak heel snel heel veel lijm aan mijn vingers, tafel, spelden en overal waar het niet hoort.
Voor deze kleine hexagonnetjes koos ik voor de ouderwetse, arbeidsintensieve manier van omnaaien.
Bij dit kleine maatje is het extra belangrijk dat de hoekjes mooi scherp zijn, en dus straks goed aansluiten bij het aan elkaar naaien. Bij gebruik van dun papier (zoals hier) moet je goed op de hoekjes letten bij het omvouwen van de stof. Voor je het weet vouw je het papier mee, en is het hexagonnetje geen perfecte zeshoek meer.
Die mooie stoffen hexagonnetjes zijn lief, maar daarmee is het nog niet af! Aan elkaar naaien dus. Met een klein overhands steekje, naadje voor naadje. Wie dacht dat dit een snel klusje was: nee, het naaien is de helft van de lol!
Het voordeel van werken met papieren sjabloontjes: je vouwt ze makkelijk om, wat hier en daar nodig is om alle naadjes aan elkaar te naaien.
Ik zou er geen hele quilt van willen naaien (ik durf niet eens uit te rekenen hoeveel hexagonnetjes je daarvoor nodig hebt in dit maatje!) maar zo een paar als applicatie vind ik erg leuk. Vóór het appliceren pers ik de genaaide hexagonbloem met het strijkijzer goed plat, waarna ik de papieren vormpjes uit de stof haal.
Ja, ze zijn dus echt klein!
Ik ben benieuwd hoe jullie deze techniek uitvoeren. En is er iemand die een hele quilt van een vergelijkbaar maatje aandurfde? Laat het weten!
Fijne dag!
Anita
O wat leuk!! Eerlijk gezegt heb ik dit nog nooit gedaan. Maar staat al lang op de "the do list" En nu ik dit weer zie.... Had al freeze paper gekocht, waar ik het mee wilde proberen. Dat kun je er op strijken en blijft op zijn plaats. Het plakt niet met lijm maar het is speciaal papier met glade kant. Het is er nog niet van gekomen. Er staat nog zo veel dingen op mijn lijst. Je quilt word prachtig en je hexagons zijn super leuk!
ReplyDelete