Drie tinten grijs met een kloddertje roze

Ik was vol frisse zin begonnen aan een nieuw quiltproject, maar dat bleek toch een beetje onhandig met een been omhoog (hier kun je klikken om te lezen hoe dat zit). Vandaar dat ik een nieuw haakproject gestart ben.

Eisen: heel simpel, maar wel anders dan de supergrannydeken van katoen.

Ik koos voor acryl in grijstinten, met, om er een beetje pit in te houden, af en toe een snufje roze. Het patroon werd weer heel simpel, een granny van drie randen, met groepjes van vier stokjes. En dat haakt lekker weg!

Nader kennismaken met... De gelukkige naaister

Er zijn heel veel blogs te lezen, en veel van die blogs gaan over handwerk-achtige onderwerpen. Haken, naaien, quilten... er wordt veel over geschreven. Een paar blogsters springen er voor mij uit, en één daarvan is de vrouw achter de gelukkige naaister, Marie.

De echte liefhebsters kennen haar vast al wel, en anders wordt dat hoog tijd! Deze week is het helemaal een goed moment om haar blog te bezoeken en te gaan volgen, want ze verloot een prachtige stola onder haar blogvolgers.

 

Maar voordat jullie allemaal wegklikken om mee te loten, kun je Marie hier wat beter leren kennen. Ik had namelijk de eer om haar te mogen interviewen.

Nieuw quiltproject

Onlangs was ik in de gelegenheid om zomaar een Hele Dag alleen rond te struinen in Amsterdam. Ik bezocht allerlei fijne straatjes, markten, en winkels: hele kleine (zoals dit vintage winkeltje, leuk!) en hele grote (De Bijenkorf met alle nieuwe collecties!). Tussendoor bewonderde ik nog wat kunst in het Stedelijk en toen... kon ik er niet meer omheen. Tijd voor wat quilt-inspiratie!

Gelukkig kan dat ook in Amsterdam, op de Nieuwezijds Voorburgwal. Daar zit onder andere Bird Blocks, dat ook online te bezoeken is: klik. Ik snuffelde tussen alle pakketjes en voelde *ploink* mijn quilt-zin weer stromen!

 

Ik ging naar huis met een fijn pakketje. Thuis koos ik voor een eenvoudig patroon. Gewoon, lekker simpel snijden&naaien. Dat leverde een stapel fijne heldere blokken op, met voor de afwisseling ook wat strokenblokken.

Hoe gaat het eigenlijk?

Het waren de roerigste maanden uit mijn leven.
Normaal schrijf ik over naaien, haken, quilten. Maar omdat deze maanden zo’n invloed hebben op alles, dus ook op dat stukje, schrijf ik vandaag een blogje over mij. Over ons.

 

De zomer van 2013 zou ik vrij zijn. Mijn werkgever biedt een sabbaticalmogelijkheid, en dit jaar was het voor mij mogelijk. Ik wilde niet op wereldreis of trektocht, ik wilde buiten de waan om van alle dag op zoek naar een dieper laagje creativiteit. Zou die er zijn? Wat kan ik eigenlijk? Wat kan ik nog leren? Avonden en avonden ben ik zoet geweest met zoeken naar opleidingen, cursussen, mogelijkheden. De voorpret was leuk!
 

Daarnaast wilde ik graag wat meer tijd met de kinderen doorbrengen, in de vorm van wat reisjes. Met de jongens naar Londen, met het meisje een paar daagjes een hotelletje, misschien Parijs, Barcelona, Berlijn… de sky was de limit.
En dan, als klap op de vuurpijl, zouden we een maand met het gezin op pad. Zwerven met de caravan achter de auto, naar waar de zon scheen. Heerlijk.

 

 

In de tweede week van mijn verlof ging M naar de dokter. Klein kwaaltje, dachten we. Het bleek een vorm van kanker. Hij werd direct doorverwezen naar het NKI in Amsterdam. Een serie nare onderzoeken en controles volgden. Het eerst geschetste doemscenario werd positief bijgesteld. Een operatie gepland, en uitgevoerd.

Het viel mee, oh, wat viel het mee. Lokale tumor en omliggende klieren verwijderd, geen uitzaaiingen. Als je een tijdje rondloopt in het NKI ben je blij met deze uitslagen. Maar wat een impact heeft dat op je leven! De angsten, de spanning, de onzekerheid.  

 Natuurlijk zette ik al mijn plannen stop. Maakt niet uit, niet meer belangrijk. Bovendien kon ik geen steek naaien en geen ontwerp tekenen. Het enige wat lukte, was rennen. Dus dat ging ik doen. Om de dag, steeds langer en harder. Het hield me gezond en sterk genoeg om iedereen te steunen. En ik genoot!

 

Aan het einde van mijn verlof, twee weken voordat de scholen weer zouden beginnen konden we zelfs nog op vakantie. Geen gezwerf en niet teveel zon, maar een huisje aan een Deens strand. Dat M meeging met een wondontsteking (een kiwi onder zijn huid, zo leek het) en we wellicht terug zouden moeten voor een nieuwe operatie was een domper, maar gaan zouden we!

En dat ging goed! De eerste week was ingewikkeld – sloegen de antibiotica aan? – maar de tweede week was fijn. Ontspannen.

 

En toen waren we weer thuis. M ging halve dagen werken. Ik ging ook weer werken. Eén dag. Want toen ging ik langs bij de dermatoloog. Vlekje op mijn been. Diezelfde dag moest het weggehaald. Met de boodschap dat het vermoedelijk huidkanker was. Gelukkig troffen we een meedenkende, meelevende arts.
Door alle systemen heen heeft hij ervoor gezorgd dat we maar een week op de uitslag hoefden te wachten. Maar een week….

Dit gevoel kenden we. Wachten op weefseluitslagen. Hier kon ik mee omgaan! Lekker rennen! O ja, er zit een snee met 9 hechtingen in mijn kuit. Met verband. En een steunkous. En dat been moet omhoog.

Het was geen fijne week, dat mag duidelijk zijn. Maar donderdag kregen we het goede nieuws. Wel carcinoom, maar alles verwijderd. Echt.

Wel moet er nog een laag huid worden verwijderd over twee weken, maar dan is het klaar. Dus, over zes weken ben ik weer fit. En gaan we dit alles achter ons laten. De meest spannende zomer ooit.

Het hele simpele haken was een fijne afleiding. Bezig blijven, niet piekeren. En voortaan blog ik weer over de gewone dingen. Want dat willen we heel graag. Dat ons leven weer gewoon wordt!

Fijne dag!

Anita

Dobbelstenen haken

Het is steeds beter handwerk-weer, fijn hè :). Mijn moeder haakte iets leuks dat ik graag hier laat zien: dobbelstenen!

Haal in een hobbywinkel vierkanten van schuimrubber in de maat die je leuk vindt voor jouw dobbelsteen. 

 

Haak van haakkatoen (tunisch, voor een mooi strak effect) 6 vierkantjes. Uiteraard moeten deze vierkanten precies passen op het schuimrubber. Kies liever voor een steekje minder dan meer, daar wordt de dobbelsteen straks mooi strak van.  

 

Borduur met eenvoudige kruisjes de dobbelsteen-getallen op het haakwerk.

Als je de zes vierkanten hebt gehaakt en voorzien van de juiste kruisjes is het tijd voor de assemblage! Pak eventueel een echte dobbelsteen erbij als voorbeeld. 

Naai de zijden vast met een overhands steekje. 

Zijn ze niet leuk? Je kunt er een rinkelbelletje in stoppen voor een extra accentje.

Ze zijn leuk als knuffel, aan een mobile, als kussen... afhankelijk van de maat die je kiest.

Hier gaan ze naar een jongetje dat gék is op spelletjes.

Fijne dag!

Anita 

Haken met Arne en Carlos

Het zal geen enkele handwerkster zijn ontgaan: er is een nieuw boek uit van Arne&Carlos: breien de bloemetjes buiten (hier bijvoorbeeld, bij Bol.).
Ik had hem als eens bij een vriendin doorgekeken, en was blij verrast toen het boek ook in onze bieb lag.

met een soja-cappacino eerst even testlezen bij de bieb

Ik heb het boek meegenomen op vakantie, met een serie haakkatoentjes en bijpassende naald. Er staan verschillende leuke projecten in, maar mijn oog viel direct op de petunia-deken. Op de voorkant van het boek zie je er een stukje van, rechts onderaan. Mooi resultaat, intrigerend patroon en ruimte voor alle kleuren van de regenboog; een ideaal vakantie-klusje.

Het idee is simpel: haak een bloemetje in 3 kleuren, haak nog een bloemetje, waarbij de laatste toer van picootjes vastgehaakt wordt aan de eerste bloem.

Ik vond de beschrijving erg duidelijk, ook als niet-al-te-geroutineerde haakster kon ik er goed mee uit de voeten. En het was net zo leuk om te doen als ik dacht dat het zou zijn.

Ik haakte de bloemetjes in drie etappes: binnenring, tweede rand en slotrand van picootjes.

Maar om er nu een hele plaid van te maken... dan heb ik eerst óf een fulltime vakantie van een half jaartje óf dagen van 28 uur nodig. Hoewel ik het resultaat nog steeds mooi vind, en veel lol had aan het haken, houd ik het bij een kussenhoesjesformaat. Er zijn nog zoveel andere dingen te naaien, haken, quilten...

Dit is het kleedje-so-far. Ik ga er binnenkort een rechthoek van haken en een kussen van naaien. Het leuke is dan dat het meeste werk in ons deense vakantiehuisje is verzet, en het daarmee een blijvend souvenir aan die vakantie is. Ik denk dat je de zee er in kunt ruiken als je goed snuft!

Fijne dag!

Anita

Driehoekjes quilt in baby-stapjes

Ik begon deze zomer aan een quilt volgens een patroon van het Quiltersgilde, één van de jubileumquilts met de swingende titel Chachacha. Vol energie naaide ik een stapel driehoeken:

En toen belandde deze stapel in de kast. 

Mijn hoofd stond er even niet naar, en dit patroon vraagt om hersens-erbij. Maar goed, het helemaal loslaten lukte me ook niet, daarvoor was ik te enthousiast begonnen aan dit project.

Dus toen we terug waren van vakantie en er weer wat ruimte in mijn hoofd was heb ik alles uit de kast gehaald (letterlijk in dit geval :) ) en ben ik gewoon maar aan de slag gegaan. Om een beetje grip op de quilt te krijgen ben ik rijen in elkaar gaan naaien. En dankzij de paperpiece-techniek gaat dat heel nauwkeurig, ik houd ervan!

heel netjes op de lijntjes stikken, dan komt het vanzelf goed!

Mijn plan is nog steeds om een kleurverloop aan te brengen. In de eerste rijen werd dat nog niet helemaal duidelijk:

Maar toen ik 5 rijen had gestikt kreeg ik er weer een beetje vertrouwen in, zie de foto hieronder.

Alleen....

Nu weet ik even niet meer hoe verder. Ik heb nog een stapeltje genaaide driehoeken liggen in donkerdere kleuren. Ik mis nog wat blauwtinten, en een goede overgang van de stroken die klaar zijn naar blauw.

Kortom, er moet nog wat gepuzzeld worden. En genaaid natuurlijk.

Gelukkig komt er steeds meer ruimte in mijn hoofd, en vermoed ik dat ik binnenkort, zomaar op een onverwachte dag, mijn lapjeskast opentrek en deze quilt tot een goed einde (of in elk geval weer een stapje verder) breng.

Is het herkenbaar? Quilts-in-wording in verschillende stadia in de kast?

Fijne dag!

Anita

Review: ergonomisch haken

Hoewel dit blog oorspronkelijk alleen over naai- en quiltwerk ging, is er steeds meer haakwerk ingeslopen. Net als in mijn echte leven, tenslotte is dit blog daar deels een verslag van.

 

Al dat haken leverde me wel verkrampte vingers op. Toen ik zelfs een keer 's nachts wakker werd van de pijn in mijn handen vond ik het tijd voor actie. Eerst een tijdje rust, en toen op jacht naar een ergonomische haaknaald.

 

Nu zijn we in Delft sinds 2 jaar een heuse haakwinkel rijk, waar je overigens ook online terecht kunt: klikkerdeklik. En met het fijne advies dat ik daar kreeg schafte ik onderstaande ergonomische haaknaald van Addi aan.

 

 

Mijn eerste indruk was positief, is het geen plaatje? Mijn kinderen riepen, toen ik er mee thuis kwam, dat hij lijkt op de pennen waar ze op de basisschool mee schrijven. Dat moet dan toch wel ergonomisch verantwoord zijn!

 

Ik ging er mee aan de slag. En het valt direct op, deze haaknaald móet je wel ontspannen vasthouden. Ik heb geprobeerd mijn nieuwe-ontspannen-haakgreep op een plaatje te vangen, om te laten zien wat ik bedoel.

 

 

 

Is het alleen maar geweldig?

Nou, ik moest wel erg wennen aan het relatief korte stukje naald waar je steken op staan. Ik haak veel dubbele stokjes, en daarbij gebruik ik heel het haakgedeelte. Op de rechterfoto hierboven zie je wat ik bedoel. 

Maar nu ik dat een weekje heb gedaan (en dan heb ik natuurlijk niet de hele week gehaakt!) voelt dat al heel normaal. Ik waardeer nog steeds heel erg de manier waarop de naald in mijn hand ligt, en de manier waarop je de naald vast moet houden. Het materiaal blijft comfortabel, ook na wat langer haken.

 

Is er ook een nadeel aan deze haaknaald?

Eigenlijk kan ik er maar één bedenken: de prijs. Rond de 8 euro vind ik veel geld voor een haaknaald, maar uiteindelijk kan ik alleen maar concluderen dat het het waard is.

 

Heb jij een andere ervaring met deze naald, of een andere haaknaald? Ik ben benieuwd!

 

 

Fijne dag!

Anita

 

 

 

 

tutorial: supersnel kussen

Zelfs na de heerlijk lange zomer van dit jaar is het onvermijdbaar: de herfst komt er aan! Tijd om het binnen gezellig te maken.

En dat doe je supersnel met een paar leuke kussentjes erbij op de bank.

Ik maakte er eerder deze week één voor mijn dochter.

Crochet: super granny!

Aan het begin van deze zomer bleek dat ik me kon voorbereiden op veel tijd in wachtkamers van ziekenhuizen. Niet mijn favoriete plek, van wie wel, dus ik zocht een manier om dat iets aangenamer te maken. Een simpel, makkelijk mee te nemen handwerkklusje wat ook nog iets leuks oplevert. Dat werd iets te haken: een granny-zonder-einde, één groot vierkant.

Frisse kleurtjes gekozen, een opzetje gemaakt, en hup, ik ging niet meer op pad zonder knotjes&naald.

En nu is het tijd voor een update!