Project bag de luxe

Ik schreef al eerder dat ik wat meer op Instagram te vinden ben dan in de wereld van het bloggen. Daar leerde ik het fenomeen 'project bag' kennen: een stoffen tasje waar je alle benodigdheden voor een onderhanden werkstuk kunt stoppen en makkelijk meenemen. Een etui noemden we dat vroeger ook wel :-). Zo'n project bag is natuurlijk leuker dan een plastic zakje (hoewel zo'n plastic zakje beter beschermt tegen regen en omvallende theebekers).

Afgelopen zomer naaide ik met de hand en allemaal fleurige katoentjes een Dresden plate - blok. Een leuk vakantieklusje in druilerig Zweden waar ik dankzij een ziek kind veel handwerktijd had. Dat blok ging mee naar huis en verdween in een kast. Tot vandaag.

Soms heb je zin in een klusje dat niet al te groot is en waar je wat vaardigheden in kunt aanscherpen. Ik spelde het blok op een lapje katoen en quiltvulling, naaide het vast en quiltte het lapje rondom het blok door. Goed om weer eens nauwkeurig te moeten naaien. En een leuke basis om mee verder te werken.

In diezelfde kast (je zou er eens een kijkje in moeten nemen, iedere handwerkliefhebster wordt daar blij!) lag nog een ander lapje, geschikt voor de binnenkant van de te maken project bag. Een paar vakjes leek me ook wel handig. En natuurlijk een rits, zodat er geen haaknaald uit kan vliegen onderweg. Ik had alleen nog een deelbare rits liggen; dat werkt wel makkelijk met inzetten maar is in de praktijk in gebruik soms onhandig - wel handiger dan dat eerder genoemde plastic zakje. Lintjes ter versiering heb ik ook altijd wel liggen, en zo leefde ik me lekker uit.

Na een middagje spelen achter de naaimachine had ik dus een heuse superluxe projectbag. Met handgebakken knopen die ik ook nog vond ik een laatje, en een Deens lintje met centimeter-print. Zo blijft het Scandinavisch.

Ik haak al een tijdje zeshoekjes als fijn klusje tussendoor - uurtje per hexagon, leuk voor een luie avond. En kijk eens hoe mooi de katoentjes, haaknaald en afgehaakte lapjes zo bij elkaar zijn opgeruimd!

Functioneel en leuk. Het lijkt wel een thema voor mij, dit jaar. 

De mooiste reactie op dit werkstuk kwam van mijn zoon van 16. 

'Ga je dat ook echt mee buiten dit huis nemen? '

Fijne dag!

Anita

Brei eens een trui

In dit blog heb ik al over allerlei handwerkzaken geschreven. Ik haakte, naaide, quilte, borduurde en breide sokken. En dat laatste... smaakte naar meer!

Ik was op zoek naar een wat praktischer toepassing van al het gefreubel. Ik heb een stapeltje dekens voor frisse avonden bij de bank en genoeg tasjes, knuffels, kussenhoezen en wandkleden in de rest van het huis. Ik wilde alleen nog maar echt nuttige dingen maken. Je snapt dat deze gedachtengang langzaam maar zeker leidde tot Een Trui.

Een trui dus. En dan niet zomaar één, maar een trui met Noors ingebreid patroon, rondgebreid met een rondbreinaald. Ik deed wat online search & shopping, en probeerde het idee van inbreien uit op een proefprojectje. Ik breide zelfs een heus proeflapje om te weten hoeveel steken ik nodig zou hebben.

Dat inbreien ging best aardig. Belangrijk: de draad die meeloopt achter het werk niet te strak aantrekken. Bij het proeftasje dat ik maakte ging dat niet altijd goed, kijk maar op bovenstaande foto. Lang leve het proefproject! 

Verder bekeek ik veel youtube-video's om uit te zoeken hoe je dat nu handig doet; met twee kleuren breien. De combinatie van twee breistijlen leek daarbij aan te raden: de ene kleur continentaal, de andere 'gewoon'. Dat continentaal breien vond ik in dit filmpje (klik!) helder uitgelegd worden. Ik denk dat ik het 250 keer heb bekeken :-)

En toen was het tijd voor het echte werk. 

Ik zette 200 steken op. 

Gelukkig was ik na mijn shoprondje in het bezit van wat stekenmarkeerders (gekocht bij Renske van Renske Creatief). Ik koos voor vierkante breinaalden. Ik heb die ook als sokbreinaalden en dat voelt erg fijn in de hand. Ipv een boordsteek begon ik direct met recht breien, zodat er een opgerold randje ontstaat aan de onderkant van de trui. Daar houd ik meer van. 

Na een paar centimeter effen blauw ben ik gestart met het inbreiwerk. Wat regeltjes lichtblauw tussen door, en patroontjes uit oude Noorse boeken met lichtgrijs ingebreid. Veel tellen, af en toe wat uithalen, worstelen met twee draden, dat continental breien toepassen op links en 'ouderwets gewoon' met rechts. Poeh poeh, best een klusje! De wol is  Rowan Pure Wool superwash DK (100% wol) en heb ik besteld bij Caro's wol atelier (klik!). Fijne snelle levering!

Inmiddels is het inbreideel van het pand klaar, en ben ik aan het blauwe gedeelte bezig. 

Ik zie nog wel wat schoonheidsfoutjes, maar het is veel beter te doen dan ik dacht, en ook veel leuker. Gelukkig maar, want die trui is nog niet af. Dat is overigens een fijne bijkomstigheid van deze manier van breien: geen apart voor- en achterpand, maar - hup - aan één stuk door!

De leuke hartjes hierboven gebruikte ik bij het inbreien: na ieder repeterend patroontje (10 steken of 12, afhankelijk van welk deel) plaatste ik een hartje op mijn naald. Dat maakt de kans op fouten een stuk kleiner. Ik vond het erg prettig werken.

Als het pand op okselhoogte is, ga ik de mouwen breien met vergelijkbaar inbreipatroon. Mijn plan is om vervolgens mouwen en pand aan elkaar tot de hals te breien met ook weer een inbreipatroon. Of dat gaat lukken weet ik nog niet. Ik bekijk het per deel ;-) Overigens brei ik nu met één draad ook continentaal. Veel minder beweging in de schouders en armen, dus ook veel minder pijn. Wat een ontdekking, ik vind het echt een aanrader!

Kortom, deze trui wordt vervolgd. En als je dat mee wilt kijken: ik ben tegenwoordig veel te zien op instagram (@Anitaquilt), waar ik regelmatig plaatjes toon. Dit blog kan ik nog niet loslaten, daarvoor vind ik het te leuk, maar echt schrijven komt er ook niet veel van. Ik denk daar nog even over na. Ideeën zijn welkom!

Fijne dag,

Anita

Sterren&bloemenquilt

Precies drie jaar geleden begon ik aan een nieuw project. Ik wist nog niet precies hoe&wat, maar het zou een quilt worden met hexagonnen. Kijk, dat zag er zo uit: januari 2013 (klik) . Blogger heeft de foto's gehusseld, maar het geeft een idee. Grappig dat mijn oorspronkelijke plan van een rand huisjes is gesneuveld gedurende het naaien. Dit was echt ontwerpen on-the-go, geen strak plan vooraf.

Gelukkig wist ik niet dat ik er drie jaar lang over zou doen om het af te ronden....

Ik heb de patchworkblokken deels met de hand gemaakt,en deels met de machine (de grote sterren en de buitenste rand van strookjes). 

Het quilten deed ik met de hand. Die drie jaar zijn best logisch, hoewel het ook in de kast heeft gelegen, vooral in de zomer.

De quilt is groot: 2,10 x 1,85. Mooi voor op mijn bed, maar vreselijk lastig te fotograferen. Mijn man houdt hem hierboven vast, staande op een trapje. Alles voor de mooie foto!

Ik ben er erg blij mee. Nu nog even moed verzamelen om hem te wassen....

Overigens was dit niet de enige quilt die ik afmaakte, ook een project waar ik in juni 2013 aan begon is af.  juni 2013 (klik) Daarover later meer.  

Fijne dag!

Anita