Zoals ik eerder schreef naaide ik afgelopen week een jurk en een broek. Ik had er lol in, het resultaat is fijn en ik hoop nog vele jurken (en een paar broeken) te naaien. Maar weet je....
... een kledingstuk waar je mee begint moet AF. Vanaf het overtrekken van het patroon tot het laatste zoompje is er maar één doel: het kledingstuk moet klaar zijn.
En toen ik vanmiddag zomaar even een leeg half uurtje had, ging ik niet aan de slag met een nieuw patroon (er liggen een paar mooie lappen klaar). Ik zocht ontspanning, en wist bij voorbaat al dat het beginnen aan een nieuw kledingstuk alleen maar een nieuwe race tegen de klok zou betekenen.
Ik pakte mijn verzameling driehoekjes-aan-elkaar voor een quilt in de maak, en ging lekker puzzelen.
Ik wil 24 ster-blokken maken. Gelukkig heb ik dat ergens goed opgeschreven, want dat soort dingen vergeet ik als ik niet dagelijks met een project bezig ben...
Effen blokjes op de hoeken, en verder verschillende rode en crèmekleurige combinaties.
Rijtje voor rijtje met het patchworkvoetje aan elkaar stikken. Prutsen op de millimeter, geen kans op haastwerk. En bovendien, 24 blokken.... dat is zoveel werk, de kans dat dat snel 'af' komt is vrijwel nihil. Rustig aan doen kan dus prima hier!
En als alle naadjes gestikt en gestreken zijn ligt de eerste ster op tafel.
Bijna helemaal goed, zie je waar het een millimetertje mis is gegaan? Geeft niks, valt straks wel weg in het geheel. Zoals ik leerde van het quiltersgilde: de quiltpolitie bestaat niet.
Als ik weer een half uurtje tijd heb, naai ik heel relaxed nog zo'n mooie ster. Of misschien zelfs wel twee!
Fijne dag,
Anita
leuk idee, ik nomineer je voor de liebsterblog award!
ReplyDelete