Vandaag was een bijzondere dag.
Ik besteedde een groot deel van deze dag aan het samenvoegen van onder-, tussen- en toplaag van de quilt waar ik al tijden mee bezig ben, en deed dat samen met mijn moeder.
 |
| de laatste draadjes wegwerken en de laatste kreukels wegstrijken.... |
Het is fijn, als je iets dat je graag doet kunt delen met iemand die je lief is.
Eerst zorgen voor drie lagen glad op elkaar; de eerste twee lagen zijn eenvoudig glad te stapelen, maar die derde laag er kreukvrij bovenop leggen is lastiger.
Met z'n tweeën en dankzij de fijne grote tafel (uitgeschoven) lukte het.
Om de lagen kreukvrij te houden en zonder verborgen ribbels aan de onderzijde vast te zetten gebruikte ik lijmklemmen. Handig trucje, werkte prima, met handdoekje ertussen tegen eventuele beschadigingen van de stof. Groot voordeel: de stoflagen liggen nu glad op tafel (in plaats van op de grond) en rijgen lukt makkelijk zo.
En terwijl in Frankrijk gevochten werd regen wij de lagen op elkaar.
Zoals vrouwen dat al tientallen (honderden?) jaren doen en deden.
Naaien, praten, samen zijn.
Met wat extra besef dat het bijzonder is, dat we dit hier en nu samen konden doen.
Het was vandaag een bijzondere dag.
Ik hoop nog heel veel dagen heel veel steekjes te quilten aan deze deken.
En ik hoop dat, terwijl deze deken steeds een stukje mooier wordt, de wereld dat ook wordt.
Liefs,
Anita
Wat een prachtig bericht Anita, ik leef en geniet helemaal met je mee, en wat heerlijk, heerlijk dat je dit kan doen met je moeder.
ReplyDeleteAmbachtelijkheid, schoonheid en creativiteit delen met wie je lief is en ondertussen een fijn gesprek voeren, als het daar niet (ook) om draait in het leven weet ik het ook niet meer...
een hele fijne dag, Jacquelien