Haakwerk op de bank

Alweer even geleden haakte ik voor de lol wat hexagonnetjes. Pas toen ik er een stapeltje af had ontdekte ik dat het de beroemde Afrikaanse bloem is. Beroemd of niet, ik vond het leuk om te doen maar ook nogal bewerkelijk door de vele kleurwisselingen (zoveel afhechten!). 

Dus toen ik genoeg zeshoekjes had voor een grote zeshoek naaide ik de hexagonnetjes aan elkaar om ooit iets mee te gaan doen.

En vandaag was het zover, tijd om het gehaakte lapje om te zetten in een kussen.

Ik koos wit ribfluweel als basisstof, spelde daar het haakwerk op en stikte het vast.

Ik gebruikte een groot rond dienblad als mal om de vorm van het kussen te bepalen (en daar moest ik eerst lang over nadenken - hoe krijg ik een mooie ronde cirkel - tot mijn oog dus op mijn grote ronde dienblad viel!)

Als binnenkussen naaide ik van een oud laken dezelfde ronde cirkel, die ik opvulde met de vulling van anderhalf Ikea-kussentje (voor 1,29 per kussentje een lekker voordelige oplossing, ook als je vulsel voor bijvoorbeeld een knuffel nodig hebt!).

Het resultaat past precies bij de kussens die ik al had liggen (verrassend!). 

Het was voorlopig ook het laatste kussen dat ik maakte, want zoals één van de pubers hier zei: mam, nu hebben we er wel genoeg.

Fijne dag!

Anita

ready to quilt

Vandaag was een bijzondere dag.

Ik besteedde een groot deel van deze dag aan het samenvoegen van onder-, tussen- en toplaag van de quilt waar ik al tijden mee bezig ben, en deed dat samen met mijn moeder. 

de laatste draadjes wegwerken en de laatste kreukels wegstrijken....

Het is fijn, als je iets dat je graag doet kunt delen met iemand die je lief is.

Eerst zorgen voor drie lagen glad op elkaar; de eerste twee lagen zijn eenvoudig glad te stapelen, maar die derde laag er kreukvrij bovenop leggen is lastiger. 

Met z'n tweeën en dankzij de fijne grote tafel (uitgeschoven) lukte het.

Om de lagen kreukvrij te houden en zonder verborgen ribbels aan de onderzijde vast te zetten gebruikte ik lijmklemmen. Handig trucje, werkte prima, met handdoekje ertussen tegen eventuele beschadigingen van de stof. Groot voordeel: de stoflagen liggen nu glad op tafel (in plaats van op de grond) en rijgen lukt makkelijk zo.

En terwijl in Frankrijk gevochten werd regen wij de lagen op elkaar.

Zoals vrouwen dat al tientallen (honderden?) jaren doen en deden. 

Naaien, praten, samen zijn.

Met wat extra besef dat het bijzonder is, dat we dit hier en nu samen konden doen.

Het was vandaag een bijzondere dag.

Ik hoop nog heel veel dagen heel veel steekjes te quilten aan deze deken.

En ik hoop dat, terwijl deze deken steeds een stukje mooier wordt, de wereld dat ook wordt.

Liefs,

Anita

Very very little Dresden plate

Al een paar handwerkbeurzen geleden kocht ik een setje plastic mallen voor een heel klein Dresden-plate blokje. En als ik klein zeg.... bedoel ik klein. Zo klein dat ik vervolgens anderhalf jaar moed moest verzamelen om ermee aan de slag te gaan. En wat is nu een beter moment om zoiets op te pakken op de eerste dag van een vers nieuw jaar? 

Tijd voor actie!

Het was even puzzelen hoe ik de onderdeeltjes moest gebruiken. Een rondje google ("Paper piecing Dresden plate") leverde wat links van filmpjes met uitleg op. Toen ging het nog niet vlekkeloos, maar uiteindelijk begon het ergens op te lijken.

Voor een beeld van de maat heb ik er even een gewone kopspeld bijgelegd. Priegelwerkje, zie je?

Maar dankzij de uitgestanste gleufjes is het haalbaar om de stof om de mal heen te naaien.

En dat 16 keer. Oef.

Nadat alle 16 deeltjes van stof zijn voorzien kon ik ze aan elkaar naaien. Ik heb erg goed mijn best gedaan dat ik daarbij níet door de rode rijgdraad stak, zodat ik straks (hopelijk!) de rode draad goed kan verwijderen.

Nadat alle blaadjes aan elkaar genaaid zaten kon ik de templates makkelijk verwijderen met de punt van een schaartje (voorzichtig, de stof mag niet kapot!), zie foto linksonder. Het viel me mee hoe makkelijk de templates loskwamen en de rode draad uit de gleufjes los kwam. 

Tot slot heb ik het geheel goed gestreken, hoewel het blok (de cirkel) zelf al mooi plat lag. 

Je ziet dat er nog een kern opgenaaid moet worden. Ik twijfel nog tussen een cirkel of een hexagonnetje. Dat laatste is wel passend gezien de plaats waar de Dresden plate straks komt opgenaaid.  

Je kunt ook zien dat ik bij een deel van de bloemblaadjes de onderzijde heb teruggevouwen (de linkerhelft op de foto) en  bij een deel van de blaadjes dat niet heb gedaan. Ik ben er nog niet uit wat een handiger en mooier resultaat oplevert.  

Kortom, dit is een blogje over een Dresden plate in wording. 

En nog één, want uiteindelijk wil ik er twee gebruiken. 

Weet je nog, die quilt met twee lege plekken? 

Juist! Daar dus!

Fijne dag!

Anita