Het ronde, gehaakte kleedje was al even klaar. Maar een kleedje alleen... is ook maar een kleedje. En dit kleedje was bedoeld om kussen te worden.
Mijn dochter heeft een tijdje terug alweer nieuwe gordijnen gekregen (en nieuwe kleurtjes op de muur, want roze kan écht niet meer als je al 9 bent!). Een restje van die gordijnstof was bedoeld om met het kleedje een mooi kussen te worden.
Het eerste vraagstuk: hoe krijg ik een mooie ronde vorm geknipt uit de stof? Ik was bezig met de was terwijl deze vraag in mijn hoofd spookte.
Was? Wasmand? Wasmanddeksel!
De volgende uitdaging was het snijden van een strook rechte stof om beide cirkels te verbinden.
Zou mijn snijmes dat kunnen, al die lagen?
Ik heb mijn spierballen even moeten gebruiken, maar het is gelukt.
En toen was het een kwestie van veel spelden:
... voorzichtig stikken...
... en de andere kant van het kussen vastspelden&naaien, en daar ligt hij,
even op mijn bank te pronken voordat hij verhuist naar de kamer van dochter:
Over de bank een gehaakte sprei, jaren en jaren terug door mijn moeder gehaakt en nog altijd prachtig.
(en voor de oplettende lezer: er staat inderdaad een stoeltje in de tuin,
waar ik eerder deze week even in de tuin ín de zon heb gezeten!)
En omdat hij zo leuk is, nog even een uitvergroot plaatje:
Fijne dag!
Anita
