Haak eens een lopertje

In de serie Haak eens een .... laat ik jullie vandaag een lief lopertje zien. 

In het boek 'Arne en Carlos breien de bloemetjes buiten' staat onder andere een haakpatroon (logisch in een breiboek) van een primula-plaid. Allemaal bloemetjes van allemaal kleurtjes die op de puntjes aan elkaar worden gehaakt. Een leuk patroon, waarbij je het kleed onder je handen ziet groeien. Nadeel vond ik alleen dat met zoveel kleurwisselingen er eindeloos veel draadjes moeten worden afgehecht. 

Nou had ik nog een paar knotjes haakkatoen in een mooi kleurtje blauw liggen, en ik had tijd over (ja, echt!). Ik bladerde door wat boekjes, snuffelde op Pinterest, ging weer terug naar de boeken, en uiteindelijk begon ik aan wat blauwe bloemetjes. Het haakte zo lekker weg, dat ik al snel een rij van drie bloemetjes breed had gehaakt, 9 bloemetjes lang aan de buitenzijden, en 10 bloemetjes lang in in het midden. Toen was mijn blauwe katoen op, maar vond ik het lopertje nog een beetje te kort en niet af. Bij de lokale wolwinkel kocht ik in vergelijkbare dikte een knotje witte katoen. Heel mooi, met een glansje!

Het idee was om aan ieder uiteinde 9 witte bloemetjes te haken. 

En dat lukte.

Bijna.

Voor het allerlaatste bloemetje kwam ik net een stukje witte katoen te kort. En om nu nog een heel nieuw knotje te kopen voor dat ene toertje van het laatste bloemetje... bovendien was ik in Denemarken op vakantie en mijn lokale wolwinkeltje dus erg ver :-)

Heb je hierboven gezien hoe ik het oploste? Mijn huisgenoten vonden het maar niks, maar tja, die hebben er natuurlijk niet echt verstand van. Dus ik haakte het lopertje af, hechtte alle draadjes netjes af en borg het op, voor thuis.

Nu zijn we weer thuis, na een heerlijke vakantieweek ook weer fijn. De was moest eerst weggewerkt, maar toen dat was gebeurd dacht ik weer aan het lopertje. 

En wat blijkt?

De buitenste bloemetjes hangen over de tafel. Uit zicht. Niemand die ziet dat er één randje lichtblauw om de witte bloem is gehaakt. Als ik dat van tevoren had geweten... had dat in elk geval veel discussie met de huisgenoten gescheeld. Extra leuk: op het lopertje staan deense waxinelichtjeshouders en schelpjes van het deense strand. 

Zo blijven we nog een klein beetje in vakantiesfeer. 

Fijne dag!

Anita

lente haken

Het was een beetje stil hier.

En als het hier stil is, betekent dat meestal dat het in mijn 'echte leven' helemaal niet stil is. En dat klopt! Veel werk, ook 's avonds, ook op mijn vrije dag.

Het was niet alleen werk, wat me hier weg hield. Er was een reisje naar de Deense zee (ja, net als vorig jaar, en het jaar daarvoor, en het jaar daarvoor en...) en een caravan-uitprobeer-kampeerweekend.

En toen, zomaar op een zondagmiddag, haalde ik een blik vol katoentjes uit de kast, en vond mijn supergranny terug.

je kunt de zon bijna voelen op deze foto, wat een licht!

Ik haakte een rondje, en nog eentje. Aan de knotjes lag het niet, die had ik nog genoeg.
En al hakend ontdekte ik de lol er weer van. Zomaar een beetje bezig zijn, terwijl er onder je handen iets leuks groeit. Al kletsend de hele wereld doornemen, terwijl je handen doorgaan.

En terwijl de zon bleef schijnen ving ik de stralen op mijn foto, gewoon met mijn telefoon.

Het voordeel van zo'n groot werkstuk? Als je op een Nederlandse camping aan het uitproberen bent hoe het ook alweer is, kamperen met een caravan, is dat heel erg leuk maar 's avonds heel erg fris. En wat is er dan fijner dan nog even na-mijmeren over de dag met een dekentje over je benen terwijl je gestaag verder haakt.

Met de waarschuwing van een twitterdame: pas op, niet te lang doorhaken, anders raak je zoek!

Fijne dag,

Anita

Haak je mee?

Ik ben van jongs af aan al bezig met allerlei vormen van handwerken, maar de laatste jaren denk ik er wat meer over na. Wat is er allemaal mogelijk? Welke materialen gebruik je? Wat zijn leuke technieken om nieuw op te pakken? Doordat ik hier meer over nadacht, kreeg ik ook behoefte aan vrouwen om me heen om hierover ideeën uit te wisselen. 

In mijn directe omgeving is vooral mijn moeder een echte handwerkgoeroe, maar verder.... 

vond ik een heleboel leuke, slimme, handige en lieve handwerkdames online!

Inmiddels heb ik een paar keer online-contacten in het 'echie'  gezien. Zo leuk! Je weet al van elkaars achtergrond en interesse, en na de eerste minuten klets je verder waar je online was gebleven.

En nu kun jij dat ook mee maken!

Samen met Mara (www.maramaakt.nl) en Maaike (http://maaikoe.blogspot.nl) organiseren we deze haakmiddag. Voor beginners en gevorderden, neem mee waar je aan werkt of wat je verder wilt laten zien. Het is ook de gelegenheid om al je haakvragen te stellen (wist je dat iedereen een eigen haaknaald-vasthoudgreep heeft? Kun je straks in het echt zien!)

Het lijkt me erg leuk om je te ontmoeten. Dan kletsen we daar lekker verder!

Fijne dag,

Anita

en morgen is het donderdag... dan doen we weer een dekenupdate!

Granny's in het grijs

Ik blogde al eerder over een granny-dekentje dat ik aan het maken was. Was - want het is af! Dit dekentje ontstond min of meer spontaan toen bleek dat ik onverwachts een aantal weken met mijn been omhoog moest zitten. Ik had eerder bij de Wibra een paar knotjes wol (oke, acryl) meegenomen zonder echt doel. Ik haakte toen al een tijdje met frisse kleurtjes katoen aan een supergranny, en als tegenhanger van al die vrolijkheid koos ik voor wat grijstinten.

 

Al dat zitten was vrij onverwacht en ook nog wel spannend, iets met wachten op weefseluitslagen en zo. Mijn concentratievermogen kon net een 3-toers granny aan. En in vrolijke kleurtjes had ik al helemaal geen zin, dus mijn moeder zorgde voor een nieuwe lading grijs.

Gelukkig bleken de uitslagen goed.

Tijd voor een beetje kleur dus, hier en daar een kloddertje roze!

 

Nu de grootste zorg voorbij was, werd het vooral een kwestie van geduld.

En ook daarbij bleek dit project een goed steuntje in de rug. Want om een dekentje van een beetje lekker formaat te haken, was een aardig stapeltje vierkantjes nodig.

Elke dag 5, werd mijn doel. En eerlijk, dat hielp!

 

 

Wat ook hielp, waren de twitter-dames.

Elke keer als ik het even zat was, was er wel weer iemand om mee te 'kletsen'. En twitteren is prima te combineren met simpele stokjes in het vierkant haken, heb ik geleerd.

 

 

En nu is het dekentje klaar. Ik had nog een toepasselijk labeltje liggen, van www.nicollie.nl.

Ik ben erg blij dat het af is. Blij, omdat het een leuk en praktisch ding is voor luie pubers op de bank, maar ook blij, omdat het een lastige periode afsluit.

 

Ik ga weer gekleurde werkstukken maken!

 

Fijne dag,

 

Anita

 

 

 

 

Haak eens een letterspel

Wat valt er toch veel leuks te haken! Ik schreef al eerder een blogje over de dobbelsteen die mijn moeder haakte: als je hier klikt vind je de omschrijving. Veel dobbelstenen hebben cijfers, maar er kunnen natuurlijk ook letters op staan. 

Kennen jullie het spelletje Boggle nog?

Dobbelstenen met letters, waar je woordjes van moet puzzelen. Wel een beetje snel, want de zandloper loopt... spannend....

We hebben het dan over het tijdperk-voor-Wordfeud natuurlijk.

Haken met Arne en Carlos

Het zal geen enkele handwerkster zijn ontgaan: er is een nieuw boek uit van Arne&Carlos: breien de bloemetjes buiten (hier bijvoorbeeld, bij Bol.).
Ik had hem als eens bij een vriendin doorgekeken, en was blij verrast toen het boek ook in onze bieb lag.

met een soja-cappacino eerst even testlezen bij de bieb

Ik heb het boek meegenomen op vakantie, met een serie haakkatoentjes en bijpassende naald. Er staan verschillende leuke projecten in, maar mijn oog viel direct op de petunia-deken. Op de voorkant van het boek zie je er een stukje van, rechts onderaan. Mooi resultaat, intrigerend patroon en ruimte voor alle kleuren van de regenboog; een ideaal vakantie-klusje.

Het idee is simpel: haak een bloemetje in 3 kleuren, haak nog een bloemetje, waarbij de laatste toer van picootjes vastgehaakt wordt aan de eerste bloem.

Ik vond de beschrijving erg duidelijk, ook als niet-al-te-geroutineerde haakster kon ik er goed mee uit de voeten. En het was net zo leuk om te doen als ik dacht dat het zou zijn.

Ik haakte de bloemetjes in drie etappes: binnenring, tweede rand en slotrand van picootjes.

Maar om er nu een hele plaid van te maken... dan heb ik eerst óf een fulltime vakantie van een half jaartje óf dagen van 28 uur nodig. Hoewel ik het resultaat nog steeds mooi vind, en veel lol had aan het haken, houd ik het bij een kussenhoesjesformaat. Er zijn nog zoveel andere dingen te naaien, haken, quilten...

Dit is het kleedje-so-far. Ik ga er binnenkort een rechthoek van haken en een kussen van naaien. Het leuke is dan dat het meeste werk in ons deense vakantiehuisje is verzet, en het daarmee een blijvend souvenir aan die vakantie is. Ik denk dat je de zee er in kunt ruiken als je goed snuft!

Fijne dag!

Anita